حزقیل یا حزقیال یا حزقل به زبان عبری به معنی قوت خداست. حزقیل فرزند بوزی کاهن بود که در یهودیه متولد گردید در سال ۵۹۸ قبل از میلاد بخت النصر او را به اسیری گرفت و در زمین های کلدانیان ساکن کرد او به مدت ۲۲ سال یعنی از سال ۵۹۵ تا ۵۷۳ قبل از میلاد ‍پیغبری کرد ؛ کتاب های فارسنامه ابن بلخی و کتاب ایران باستان و تاریخ گزیده ؛ بر خلاف تصور محل دفن او را در مقبره ای نزدیک بغداد نوشته اند.
همین کناب ها نوشته اند ایشان در میان یهود صاحب مقامی رفیع بود و تمام مشایخ بزرگ از او فرمانبرداری می کردند ؛ ایشان سوای مقام و مرتبت علمی و پیامبری ؛ در کار بنایی هم مهارت تام داشت.
در تاریخ طبری مدفن او بین حله و کوفه نوشته شده است و در همین کتاب آمده است که چون مادرش خیلی پیر بوده ؛ حزقیل را ابن عجوز هم گفته اند البته طبق نوشته کتاب متون الاخبار حزقیل پدر دانیال پیغمبر است ؛ منتهی نه آن دانیال پیغمبرکه معروف به دانیال اکبر است ؛ عده ای هم اعتقاد دارند که مرقد حزقیل نبی در دزفول است .
پرفسور عباس مهرین در کتاب فرهنگ لغات قرآن نوشته است که (( ذوالکفل ؛ ذوالکفل به معنی دارنده عبا یا رداء (بعبری) حزقیل نام یکی از پیغمبران بنی اسرائیل بود که بخن النصر او را با عده زیادی از بنی اسرائیل در سنه ۵۵۹ به اسارت به بابل برد ؛ ذوالکفل همانجا بود تا اینکه رحلت کرد ؛ در زمانیکه در بابل بود بخت النصر او را با زنجیر زندانی کرد و او با کمال شکیبایی تحمل آزار بابلی ها را نمود ؛ در تورات کتابی به نام او در چهل وهشت باب می باشد و قبر او در جائی میان نجف و حله کنونی دیده می شود که زیارتگاه مسلمین و یهود است ))
و بالاخره این مرقد شریف که در دزفول در محدوده محله مسجد و مجاور محله چولیان در خیابان دکتر علی شریعتی قرار دارد و به حزقیل یا بابا حزقیل موسوم و منسوب است اگر هم مرقد حزقیل پدر مکرم دانیال نبی نباشد قطعا” مدفن یکی از خوبان و اولیاء خداست که زیارتگاه مؤمنین اهل دل و مردم شریف و متدین دزفول است .