با همه بی سر و سامانی ام خنده من به تو یعنی ” دوستت می دارم ”

همیشه برای گوش دادن به حرفهایت آمادگی دارم.

همیشه پشتیبانت هستم.

من مثل کتابی گشوده برایت خواهم بود.

می خواهم اوقاتم را در کنار تو باشم.

من کاملا به تو اطمینان دارم و تو امین من هستی.

در دنیا تو از هرکسی برایم مهم تر هستی.

همیشه دوستت دارم چه به زبان بیاورم چه نیاورم.

امید جان برادر خوب دانا و زحمت کش من از زمان جوانی دلیل شادی روحم لبخندهایم و شادیهای زندگیم بوده امید برای من بهترین بوده و هست در زمان نیاز همراه و پشتیبان من است و در زمان ناراحتی التیام بخش قلبم در این روزهای سخت که بابا رفت امید جان تو با بزرگواری و حوصله آرام بخش روح و جانم شدی .
امید پسر فعالی بود که در سال هفتاد و شش وقتی برای اولین بار تغییرات ظاهری جسم بابا را دید در سن بیست سالگی با درس و مدرسه ای که برای تا به آن پایه رسیدنش عمه هایم کمک بسیار زیادی به او کرده بودند وداع کرد و به کمک بابا رفت کار با آهن آلات و جوش کاری برنال کاری کارهای برش آهن شناخت انواع فلزات با هر رنگ و شکل را در همان سالها از پدر یاد گرفت جوانی که بیست سالگی در دمای بالای شهر کوچک امیدیه بزرگ مردی خود را به همگان نشان داد و همراه پدرم شد . این روزها که پدر نیست و من بیقرارم هیچ کس توان آرام کردن مرا جز امید عزیزم ندارد پسر کوچک و شیرین امید با آمدنش به جسم کم توان بابا روح تازه ای بخشید . امید عزیزم انشاالله در زندگی کنار همسر مهربان و توانمندت فاطمه جان سعادت و عاقبت به خیری هر دو دنیا را بدست آوری عزیز ترینم امیدم