وقتی خدا را شاکر نباشیم وبه داده های او بی احترامی کنیم تا مدتها باهامون کنار میاد ولی وقتی تشخیص داد دیگه کنار اومدن بی فایده است بزرگی خودشو نشون میده نمونه اش خاطره ای است که از سن هشت سالگی ام به خاطر دارم خاطره ای تلخ وشنیدنی وتکان دهنده
همسایه کناری خونمون چهار پسر داشت وسه دختر وسه عروس که هر کدوم از پسراش تو یه اتاق که دوره ای بودن زندگی میکردن یکی از پسراش به امید داشتن یه پسر سه دختر داشت وزنش آبستن برا داشتن پسری ولی این بار به زنه گفته بود اگه این بار دختر بیاری خودت ودخترو می کشم ! تابستون بود وپشت بام خوابیده بودیم ونزدیکی های صبح با صدای داد وفریاد از خواب بیدار شدیم ومن بلافاصله از پشت بوم رفتم برا تماشا چشمتون همچین صحنه ای نبینه زنش فارغ شده بود ودختر زاییده بود وشوهرش  آجرهایی را که گوشه حیاط چیده شده بودن به طرفش پرتاب میکرد با دادوفریاد مردم سرهنگ افراسیابی رییس ساواک که همسایه روبروی خونمون بود با اون قد بلندش با ربدوشامپرش اومد بیرون ورفت داخل خونه شون وبا پس گردنی واردنگی شوهر فلک زده شو آورد بیرون بستش به فحش وحالا نزن وکی بزن وآخر الامر با یک ضربه جانانه اونو داخل کانال فاضلاب انداخت وبهش گفت مادر…….وبی شعور ورگبار فحشها مگه پسر آوردن دست اینه ودوباره لگد مالش کرد بعد از چند سال خونه را فروختن و خلاصه خدا بهش یک پسر داد بیست ودو سال ار این جریان گذشت وپسر بزرگ شد وزن گرفت وبرا خرید مغازه اش با اتوبوس راهی تهران میشه در بین راه بر اثر تصادف اتوبوس فقط یه نفر کشته میشه درست حدس زدید پسره فوت میکنه وقتی خبر مرگشو شنیدم صحنه پرتاب کردن آجرها به طرف زن تازه زایمانش جلوم مجسم شد وفهمیدم دست خدا صدا نداره بیچاره پسرش خدا رحمتش کنه حق یارتان باد