همان زمانی که پای سفره افطار می نشستم، تا سال ۱۳۸۸ صدای ربنای شجریان همواره میهمان سفره های افطارمان بود. من یکی، از این صوت زیبا خاطرات بی شماری دارم. علاوه بر این، مثنوی “این دهان بستی دهانی باز شد … چ‍‍ند شب ‌ها خواب را گ‍‍شت‍‍ی اسی‍‍ر، یک شب‍‍ی بی‍‍دار ش‍‍و دول‍‍ت بگی‍‍ر” هم برای هم نسل های من که بیشتر با رادیو  انس و الفتی داشتند، خاطره انگیز است. متاسفانه نگاههای سیاسی به این قطعه معنوی و هنری، باعث شده تا صدا و سیما روزه داران را از شنیدن این اثر جذاب محروم کند. با این حال هنوز هم بسیاری از هموطنانمان با صوت ربنا افطار می کنند، کافی است به دنیای مجازی سری بزنیم و متوجه این موضوع بشویم. اکنون به مدد پیشرفت تکنولوژی، رد پای این قطعه زیبای معنوی را می توان در اکثر وبلاگ ها، سایت ها، پایگاههای خبری و حتی در کامپیوترها و گوشی های موبایل شهروندان جستجو کرد.

شاید بتوان خالق این اثر را در رده سیاسی ترین هنرمندان کشورمان قلمداد کرد؛ بویژه آنکه در مناظرات انتخابات ریاست جمهوری اخیر، رئیس جمهور برگزیده بارها از وی به عنوان هنرمند قابل تقدیر نام برد. او در این باره گفته است: “تعداد ایرانیانی که صدای شجریان را نشنیده باشند، زیاد نیست و شاید اصلا” کسی نباشد که صدای او را نشنیده باشد. حداقل همه ایرانیان صدای ربنای او را بارها بر سفره افطار شنیده‌اند. من نیز به نوای موسیقی او گوش داده‌ام. هم شکوه و گلایه او در «بیداد» را شنیده‌ام، هم به «دستان» او گوش داده‌ام، هم شعر سعدی را در «نوا» و مرکب‌خوانی او شنیده‌ام، و هم به هشدار او که «تفنگت را زمین بگذار» باور دارم. او هنرمند بزرگی است و عصاره دو قرن موسیقی ماست، با هنرمندان بزرگی کار کرده و آثار ماندگاری خلق کرده است. باید به او و خدماتش احترام گذاشت. هر چند برخی از سلایق سیاسی او خوششان نیاید.”

نکته آخر وقتی مردم از ربنای ماندگار استاد شجریان لذت می برند چه اصراری است که صدای اشخاص دیگری را به مردم تحمیل کنیم، این اثر معنوی به انسان نشاط می بخشد و جای او اکنون در سفره افطارمان خالی است، امیدواریم با آمدن رئیس جمهور جدید و نوع نگاه او به هنرمندان و به احترام انتخاب مردم، صدا و سیما نیز در تصمیم خود تجدید نظر کند، تا سالیان نه چندان دور بتوانیم شاهد پخش این قطعه دلنشین و ارزشمند باشیم.

برای دانلود اینجا کلیک کنید