طبق برنامه از پیش تعیین شده به اتفاق ۲۱ نفر از دوستان قرار شد به روستای سوسن سرخاب برویم.وعده ملاقات ما پارک خانواده واقع در شهرستان دزفول و ساعت حرکت ۱۲ ظهر ۱۴/۲/۹۱ بود.مطابق معمول اکثریت سروقت حاضر نشدند و بالاخره با یک ساعت تاخیر به سمت سردشت حرکت کردیم.از سردشت به سمت لالی رفتیم و ناهار را در پارک دولت آنجا صرف نمودیم.البته اگر بتوان نام پارک را بر آن گذاشت،چون نه سایبانی وجود داشت و نه دست شویی!

از لالی به سمت اندیکا و سپس شیمبار رفتیم.دشت شیمبار فوق العاده زیبا بود و چندین هکتار زمین پوشیده از درختان انگور و دیگر درختان در آن وجود داشت.از شیمبار به طرف شهرکرد حرکت کردیم و در فاصله ۲۵۰ کیلومتری شهرکرد جاده ای در سمت راست نمایان شد بعد از طی ۴ کیلومتر به روستایی رسیدیم که نامش سوسن سرخاب است.روستای تاریخی که آدمی را مات و مبهوت می کند.این روستا محل اسکان عشایر در زمستان است و با فرارسیدن گرما یعنی اوائل اردیبهشت ماه روستا تخلیه شده و عشایر به ییلاق می روند.روستا خالی از سکنه بود و چندین خانوار در آنجا زیر سیاه چادرها زندگی می کردند.وقتی علت کوچ نکردن آنها به روستا را جویا شدم در جواب گفتند : وجود کنه در روستا موجب شده است.

روستا پوشیده از درختان جنگلی،انار،توت،انجیر و گردو بود که در کنار آنها رودخانه ای پر آب بود که آب آن فوق العاده سرد بود بطوری که بیش از ۲۰ ثانیه نمی توان در آن پا نهاد.شب را روی سکوهای سیمانی که  تعبیه کرده بودند چادر زدیم، ولی من حیفم آمد درون چادر بخوابم و بیرون از چادر به زیر آسمان ابری به خواب رفتم.درجه حرارت در شب ۱۳ درجه بود.سوغاتهای آنجا لنگ،روغن حیوانی،لبنیات و قره قوروت می باشد و چندین حوضچه پرورش ماهی قزل آلا در آنجا فعال بود.جای شما خالی ناهار ماهی کباب شده صرف گردید.

علت نامگذاری این روستا به این خاطر است که اکثر ساکنین روستا نام خانوادگیشان سرخابی و سهرابی است.بالاخره بعد از ۱۷ ساعت خاطره انگیز در ساعت ۵ عصر به سمت دزفول حرکت کردیم و ساعت ۱۰ شب به دزفول رسیدیم.

سفر بعدی ما تونل برفی واقع در روستای کمندان از توابع شهرستان دورود میباشد کسانی که مایلند همسفر ما شوند می توانند با اینجانب تماس بگیرند.

تاریخ حرکت ۱۳/۳/۱۳۹۱ ساعت ۱۲ بعد از ظهر