چول ؛ کلمه ای ترکی و به معنی صحرا و بیابان است ؛ فرهنگ جهانگیری ؛ چول را به جای خالی از آدم معنی کرده است . در برهان قاطع ؛ چول را به بیابان ریگزار و جائی که آدم در آنجا نباشد نوشته است ؛ در فرهنگ معین ؛معنی چول را بیابان خالی از سکنه نوشته اند .
چولیون یکی از محله های معروف دزفول است که در محدوده حیدرخانه و بین محله مرشدبکون ؛ یزدیون ؛ پیرنظر و سیاه منصوریون قرار گرفته است .
چون این محله در گذشته های دور ؛منتهی الیه و آخر قسمت شرقی شهر بود ؛اهالی دهات شرقی و جنوبی ؛ از آنجا خانه هایی خریده بودند که برای مراوده و فروش فراورده های دامی و نیز خرید مایحتاج خود از شهر ؛ پاتوق و محلی برای سکونت موقت خود داشته باشند ؛ نمونه هائی از این منازل خانه های کانظر ؛ کاوسمی و مشهدی جعفرقلی ؛ کاید بنه حسین کلولی بود که طبعا” بیشتر ایام این منازل خالی از سکنه و این محله نسبت به سایر محله های مرکزی شهر خیلی خلوت بود . و از این جهت چولیون نام گرفت ؛یعنی محله خالی از سکنه ؛ البته یون دنباله کلمه چولیون هم پسوند جمع است ؛ مانند پسوند دیگر محله هائی که قبلا” به آنها اشاره گردیده است .