سالهاست رانندگی می کنم . وقتی پشت فرمان نشسته ام باید تمام جهات را چک کنم مخصوصازیر ماشین را برای موتوریهای محترم .
اما اصلا بحث من در این مورد نیست .
شاید بارها و بارها برای شما اتفاق افتاده باشد هنگام رانندگی میخواهید دور بزنید یا از پارک خارج شوید و یا موارد اینچنینی که نیازمند توقف ماشینهای مقابل برای عبور شما باشد .
متاسفانه ۹۹درصد مواقع نیز با اعصابی خراب شده از ماشینهای عبوری به خواسته خود رسیده اید و تا ساعتها روح و روانتان از بوجود آمدن همچین اتفاقی در ناراحتی و نگرانی بوده و اگر مودب برخورد کنید چند کلمه رکیک نثار رانندگان محترم دیگر نمیکنید .
من شخصا طبق عادتی که دارم در صورت مشاهده ی همچین مواردی اولویت را بر توقف می گذارم مگر در شرایط خاص ، مثلا ماشین مقابلم تاکسی باشد یا ماشین باری باشد . که آن هم انصافا وقتی عبور میکنم ناراحت می شوم اما وقتی رانندگی آنها را در شهر می بینم و می بینم که برای چند ریال بیشتر چگونه مسیرها را طی می کنند سریعا ناراحتی ام به خوشحالی زایدالوصفی تبدیل می شود. البته گاهی اوقات نیز توسط رانندگان محترمی که چند ثانیه پشت سر من معطل می شوند بوق های ممتد و یا حتی نداهای طولانی مدت (نا)مودبانه ای به گوشم می رسد.
هدف من از نوشتن این مقاله فقط این بود که اگر هر کدام از ما فقط این فرهنگ را به دو نفر آموزش دهیم و از هر دو نفر یک نفر حرف ما را قبول کند و این نکته را رعایت کند در مدت زمان کوتاهی رانندگان از خود گذشته بسیاری را می توانیم مشاهده کنیم .
اکثریت انسانها ساعتهای عمر خودشان را به بطالت پشت سر می گذارند اما زمانی که پشت رول می نشینند ثانیه شمار چراغ قرمز برای آنها مصیبت بزرگی می شود که مبادا ۶۰ ثانیه از عمرشان را از دست بدهند و هر کاری میکنند.حتی از فرعی نرسیده به چراغ قرمز یکی دو چهارراه مسیر خود را دور می کنند که فقط پشت چراغ قرمز نایستند.
کوتاه سخن اینکه اگر ما زمان دیدن رانندگانی که می خواهند دور بزنند یا از پارک خارج شوند فقط چند ثانیه توقف کنیم حرکت بسیار بسیار زیبایی مشاهده می شود و حتی اینقدر این حرکت تعجب آور است که راننده بسیار تشکر می کند و خوشحال به راه خود ادامه میدهد و تا مدتها با خانواده حرف از ایثار راننده ای می زنند که توقف کرده تا ایشان به راحتی عبور کنند.
به امید روزی که فرهنگ رانندگی بین تمام رانندگان به یک قانون تبدیل شود !!!