شادروان حاج غلامرضا مجدی نسب به خاطر اینکه خاندان مجدی در پایان زندگی نیز از هم جدا نباشند مبادرت به خرید زمینی در معصوم آباد نمودند.بعد از فوت ایشان چند نفر مدعی گردیدند که در خرید زمین سهیم هستند برای روشن شدن این موضوع اینجانب مجبور شدم این نوشته را در سایت قرار دهم، چون در دیدگاههای چند روز اخیر در این مورد افرادی مبادرت به نوشتن مطالبی نمودند که خلاف حقیقت است و متاسفانه بدون مطالعه و فقط به صرف نقل قول از دیگران این مطالب را درج نموده اند از خانواده عزیز و محترم مجدی تقاضا دارم در زمان نوشتن دیدگاههای خود تمام جوانب را در نظر گرفته و سپس اقدام به نوشتن کنند و مطمئن باشند که نوشتار آنها صحیح  می باشد.

مرحوم پدرم حاج غلامرضا مجدی نسب در تاریخ ۲۰/۶/۱۳۵۶ یک قطعه زمین به مساحت ۶۰۰ متر مربع واقع در گورستان معصوم آباد را خریداری و وجه آن نقدا توسط  خودشان پراخت گردیده است که سند خرید آن موجود می باشد.پس از چندی ایشان اقدام به ساخت  سالن سرپوشیده به مساحت ۱۰۰ متر مربع در زمین فوق الذکر نمودند و مخارج ساخت این دو سالن را از ۱۵ نفر از افراد خاندان مجدی و ۳ نفر از افراد غیر خاندان وصول نمودند که نام این اشخاص و مبالغی که پرداخت نموده اند در سندی جداگانه موجود می باشد.بعد از اتمام ساخت ۲ سالن فوق الذکر وجوه دریافتی کفاف مخارج را نداد که مابقی آن را نیز خودشان پرداخت نموده اند.بعد از خرید زمین بازماندگان اشخاصی که از خاندان مجدی نبودند، برای دفن نزدیکان خود نزد ایشان می آمدند و اجازه دفن از ایشان می خواستند و ایشان نیز به خاطر مسائلی قبول می کردند، کما اینکه چندین نفر در این زمین دفن گردیده اند که هیچ نسبت سببی با خاندان مجدی ندارند.ایشان به خاطر اینکه این زمین مختص خاندان مجدی باشد مبادرت به وقف خصوصی زمین نمودند و در تاریخ ۲۰/۴/۱۳۶۷ آن را به صورت قانونی وقف نمودند و در وقف نامه چندین نکته را مورد توجه قرار داده اند.

۱-  ۵۰۰ متر از زمین را جهت دفن افراد خاندان مجدی و ۱۰۰ متر آن را که شامل دو سالن سرپوشیده می باشد،مختص خود و اولاد و نتاج آنها نموده و کسی را حق دفن در این ۱۰۰ متر نداده است.

۲- تا زمانی که زمین برای دفن اموات قابل استفاده است وقف به قوت خود باقی است و هر موقع تحت هر عنوانی قابل پذیرش اموات نباشد بر ذمه تولیت آن زمان است،آنچه صلاح می دانند نسبت به اصل زمین اقدام و نتیجه حاصله را در امور خیریه به مصرف برسانند و چنانچه از ساختمان چیزی عاید گردد به ورثه پرداخت کنندگان آن عایدی، تقسیم گردد.

۳- تولیت زمین را بعد از فوت خودشان به پسر ارشد خود آقای محمد علی مجدی نسب واگذار نموده اند و تذکراتی نیز جهت تولیت زمین در آینده در وقف نامه ذکر نموده اند.

حال که از تمام جزئیات این زمین آگاه شدید، انصاف نیست برای شخصی که دوراندیشی نموده و با خرید زمین و وقف آن جهت خاندان محترم مجدی از پراکندگی اموات خاندان جلوگیری نموده اند حرفهای ناشایستی  بیان گردد و متاسفانه افرادی این زمین را غصبی قلمداد نموده اند.آیا هیچ عقل سلیمی این موضوع را می پذیرد که شخصی زمینی را غصب نماید و سپس آن را وقف اموات خاندان خودش بنماید؟

در مورد اشخاصی که مدعی زمین بودند در سال ۱۳۸۰، بعد از فوت مرحوم حاج غلامرضا مجدی نسب دعوت گردید که در مسجد بازار حضور یابند و مدارک خود را ارائه نمایند در این جمع مرحومین حاج کاظم مجدی عرب – هوشنگ مجدی نسب – محمد علی مجدی فرزند مرحوم حاج رشید – حاج محمد باقر مجدی نسب و بنده حضور داشتیم ولی هیچ کدام مدرکی دال بر مالکیت نداشتند و وجوهی را که پرداخت کرده اند به مصرف ساختمان ۲ سالن رسیده است و مرحوم پدرم در وقف نامه و لیست پرداخت کنندگان وجه ساخت سالن ها آن را به صراحت بیان نموده که این وجوه به مصرف ۲ سالن رسیده و هیچ ربطی به اصل زمین ندارد و وجه زمین را شخصا پرداخت نموده است.بهترین دلیل این است که زمین در سال ۱۳۵۶ خریداری گردیده و ساختمان چندین سال بعد ساخته شده است.اگر این زمین توسط ایشان خریداری نمی گردید تا الان حدود ۴۵ نفر از افراد معظم خاندان مجدی  در ۴۵نقطه از شهرستان دزفول دفن شده بودند.

آیا این بهترین کار نیست که تمام افراد خاندان بعد از مرگ طبیعی در یک مکان دفن شوند؟

در انتها متذکر می گردم برای دفن اموات در این زمین حتما باید از تولیت وقت زمین اجازه گرفته شود.