دکتر ابوالقاسم غفاری، از برجسته‌ترین دانشمندان ایرانی در حوزه علوم ریاضی، فیزیک و صنعت فضا و نخستین ایرانی راه یافته به سازمان فضایی آمریکا (ناسا) است.
دکتر غفاری تنها خارجی حاضر در پروژه بزرگ آپولو بوده است. پیش از آن نیز در زمینه علوم ریاضی و فیزیک، فعالیت‌های فراوانی به انجام رسانیده است که یکی از برجسته‌ترین آنها، همکاری با «اینشتین» در زمینه نظریه وحدت میدان‌ها بوده است (نظریه میدان‌ها نظریه‌ای است که سال‌ها ذهن دانشمندان را به خود مشغول داشته است و تلاشی است در جهت یگانه کردن کل نیروهای جهان هستی.)
دکتر غفاری در ۲۵ خرداد ماه سال ۱۲۸۵هجری شمسی در تهران متولد شد و تحصیلات پایه خود را در دبیرستان دارالفنون به اتمام رسانید. ریاضیات و فیزیک را در دانشگاه نانسی فرانسه ادامه داد و دیپلم ستاره‌شناسی و آنالیز عالی ریاضیات را نیز از آنجا دریافت کرد. او دکترای ریاضیات فیزیک را از دانشگاه سورین فرانسه اخذ کرد. در ۱۳۱۵ به هیئت علمی دانشگاه تهران پیوست و پس از اتمام خدمت سربازی از سال ۱۳۱۹ تا ۱۳۳۴ به عنوان استاد تمام آنالیز عالی تدریس کرد و این در حالی بود که در سال ۱۳۲۵، به دعوت دانشگاه سلطنتی لندن مدتی را در آنجا گذرانده و PhD (مدرک دکترای) تصحیح فاکتورهای سرعت و روش هودوگراف در دینامیک گازی را از آنجا دریافت کرد.
پس از آن، در دانشگاه‌های لندن و آکسفورد، به حل مسائل پیچیده فیزیک مشغول شد و نسبیت را نیز در دانشگاه آکسفورد نزد پروفسور «میلن» فرا گرفت. در سال ۱۳۳۹، به دعوت دانشگاه هاروارد به آنجا نقل مکان کرد و تحقیقاتی را در زمینه معادلات دیفرانسیل و نیز حل مسائل دینامیک گازی به انجام رسانید. در این مدت، همچنین به عنوان عضو موقت موسسه مطالعات پیشرفته در پرینستون و نیز دستیار تحقیقاتی ریاضیات در دانشگاه ایالتی پرینستون انتخاب شد.
در سال‌های ۱۴۳۰ و ۱۳۴۱، با پروفسور «آلبرت انشتین» در رابطه با نظیه وحدت میدان‌ها فعالیت کرد و همزمان، با پروفسور «مورس» و «لفچز» در رابطه با معادلات دیفرانسیل در ابعاد بزرگ کار کرد. در ۱۳۴۱ بار دیگر به ایران بازگشت و به تدریس معادلات دیفرانسیل در دانشگاه تهران پرداخت. در ۱۳۴۷ رساله پروفسوری خود را در زمینه ریاضیات و استاتیک در دانشگاه واشنگتن ارائه داد و از ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۱ در این دانشگاه به تدریس معادلات دیفرانسیل پرداخت. در ۱۳۴۳، تحت عنوان دانشمند هوافضا به پایگاه فضایی گودارد ناسا نقل مکان کرد. پس از آن، به پروژه عظیم «آپولو» پیوست و به انجام محاسبات مربوط به مسیر انتقال کپسول حامل انسان به مدار ماه پرداخت. و در سال ۱۳۵۱، از ناسا بازنشسته شد و تحقیقات خود را در زمینه دینامیک‌های ستاره‌ای و کنترل ماموریت‌های بین سیاره‌ای ادامه داد. او در ۱۳۴۸ به پاس خدماتش در جریان ماموریت آپولو – ۱۱، از «نیکسون»، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، مدال افتخار دریافت کرد.
دکتر غفاری هم اکنون در آمریکا ساکن است و همچنان به انجام تحقیقات علمی در سن ۱۰۵ سالگی می‌پردازد.
