برای جنگ با ایران

 ۳۱ شهریور سال ۶۶ میلادی نرون امپراتور وقت روم دستور داد که برای جنگ با امپراتوری ایران لژیون های ایتالیایی، که سربازانش رومی خالص باشند و قدشان کمتر از دو متر نباشد تشکیل شود.

برخلاف ایران ساسانی که در آن سواره نظام نیروی اصلی به شمار می رفت و از پیاده به عنوان نیروی کمکی و پشتیبانی استفاده می شد، واحدهای اصلی رومی ها پیادگان بود و سواران به عنوان واحد کمکی کاربرد داشتند.

 لشکر ۵ تا ۸ هزار نفری پیاده رومی را لژیون (به لاتین: لژیو) می خواندند. چون ارتش روم در جنگ با ایران موفق نبود، نرون تصمیم گرفت که لژیون هایی صرفا از ایتالیایی ها (رومیان خالص) تشکیل دهد و دستور تشکیل این لژیون ها، طبق لوحی که فرمان بر آن حک شده است ۳۱ شهریور سال ۶۶ میلادی صادر شده بود، ولی عمر نرون کفاف نداد که از این نیرو بر ضد ایران استفاده کند. چرا که کمتر از دو سال بعد ( تابستان سال ۶۸ میلادی) خودکشی کرد.

اختلاف ایران و روم در آن زمان بیشتر بر سر ارمنستانی بود که چند برابر ارمنستان امروزی وسعت داشت.

نرون امپراتور بدنام روم باستان

_____________________________________________________________

آغاز جنگهای ایران و روم در دوران شاپور دوم

جنگهای ۱۳ ساله ایران و روم در دوران حکومت شاپور دوم (ذوالاکتاف) از دودمان ساسانیان ۳۱ شهریور سال ۳۳۷ میلادی آغاز شد که در «تاریخ عمومی» به جنگهای دور اول معروفند.

جنگهای دور دوم از سال ۳۵۹  میلادی آغاز شد. در هر دو دور، ایرانیان پیروز شدند. در دور اول، که جنگ تا سال ۳۵۰ طول کشید، رومیان هرچه را که در شرق مدیترانه به دست آورده بودند از دست دادند و در دور دوم، امپراتورشان  کشته  شد.

شاپور دوم ملقب به ذوالاکتاف،علاوه بر شکست رومی ها-ولگردان و مهاجمین عرب در غرب ایران را نیز به شدت گوشمالی داد.این مهاجمین که با یورش گاه و بیگاه به مرزها و شهرهای غربی ایران دست به قتل،غارت و تجاوز می زدند،در اولین برخورد با سپاه منظم ساسانی شکست خورده و مجبور به فرار شدند. اما سپاهیان ساسانی با تعقیب آنها در صحراهای خشک و تفتیده  عربستان آنها را اسیر کردند.به فرمان شاپور اسیران در دو صف قطار شدند و به وسیله ی طنابی که از کتف آنها می گذشت به هم بسته شدند.به همین  دلیل به شاپور ذوالاکتاف(صاحب شانه ها)معروف شد.

تیسفون پایتخت ایران ساسانی(۳۰ کیلومتری بغداد کنونی)

_____________________________________________________________

زادروز موسیقیدان شهیر ایران پرویز یاحقی

پرویز یاحقی آهنگساز نامدار ایران که نام اصلی او «پرویز صدیقی پارسی» است ، ترجیح داده است پس از دایی هنرمندش به نام وی «یاحقی» خطاب شود، در ۳۱ شهریور ۱۳۱۷  به دنیا آمد.

او از کودکی با هنرمندان نامداری نظیر ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، و علی‌اکبر شهنازی آشنا شد و مدتی نزد ابوالحسن صبا موسیقی آموخت. در ۹ سالگی در رادیو نوازندگی کرد. نخستین آهنگ او برای غلامحسین بنان در برنامه گلهای رنگارنگ بود به نام “ای امید دل من کجائی” که هم اکنون نوار آن موجود است . در سال ۱۳۴۲ دختر نوجوانی را به جامعه موسیقی معرفی نمود که مهستی نام گرفت. ایشان در ضمن چند سال زندگی مشترک با حمیراT برای ایشان نیز آهنگ هایی ساخت.

سبک نوازندگی او بر بسیاری از نوازندگان ویلن تاثیر گذاشت که از آن جمله می توان به سیاوش زندگانی، مجتبی میرزاده و بیژن مرتضوی اشاره کرد. باید او را از بی نظیر ترین نوازنده های ویولون تاریخ ایران دانست. یاحقی که اخیرن فوت شد دهها سال آهنگ ساخت و از ویولنیست های بزرگ جهان بشمار می رفت.

 جالب است بدانید که یاحقی یک روزنامه نگار ماهر و زبردست نیز بود و زمانی عنوان بهترین خبرنگار پارلمانی ایران را به دست آورده بود.

درخشان ترین کار روزنامه نگاری پرویز، گزارشگری برنامه «درگوشه و کنار شهر» برای رادیو ایران درسالهای ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۳ بود که مبتکر و مدیر این برنامه نوشیروان کیهانی زاده(بیشترین حجم مطالب صفحه ی برگی از تاریخ کهن ایران زمین از سایت شخصی آقای کیهانی زاده برداشت میشود،مهدی مجدی نسب-نگارنده مطلب) بود. این دو برای تهیه این برنامه بسیار جالب و آموزنده، هر روز (بدون تعطیلی) به کلانتری های پلیس، پاسگاههای ژاندارمری، بیمارستانها ، دادسراهای نواحی نهران و دادگاهها سر می زدند و مصاحبه انجام می دادند.

 یاحقی در چند سال آخر عمر خود به علت مصدومیت از نوازندگی محروم شد و این لطمه روحی شدیدی به او زد.

 یاحقی در ۱۳بهمن ۱۳۸۵ در سن ۷۰ سالگی به علت ایست قلبی در خانهٔ خود در تهران درگذشت.او را در بهشت زهرا قطعه هنرمندان به خاک سپردند.

_____________________________________________________________

روزی که عراق جنگ هشت ساله را آغاز کرد

حمله نظامی عراق به ایران که از روزهای قبل از آن پیش بینی شده بود، ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ آغاز شد . پیامدش جنگی هشت ساله بود و برخلاف تصور قبلی تازیان، ایران در این جنگ پرتلفات و پرهزینه حتی یک وجب از خاک خود را از دست نداد.

مروری بر روزنامه های چاپ تهران در شهریور ماه آن سال نشان می دهد،از نیمه این ماه زد و خورد های مرزی عراق و ایران شدت گرفته بود . بعد از ظهر ۳۱ شهریور ناگهان نیروی هوایی عراق شهرهای تهران، تبریز، همدان، کرمانشاه، شهر کرد ،دزفول،اهواز و آبادان را مورد حمله قرار داد ، همزمان ناوچه های آن کشور به سواحل ایران تا بوشهر تجاوز کردند و به دنبال آن نیروی زمینی عراق هجوم به میهن ما را آغاز کرد.

طبق اعلامیه های شماره ۲۰ تا ۲۸ وزارت دفاع ایران، در نخستین روز تجاوز، نیروی هوایی عراق بیش از ۱۱ جنگنده و چهار ناوچه از دست داد و هواپیماهای نظامی ایران متقابلا پایگاههای عراق در کوت الاماره، شعیبیه، واسیله، ام القصر و سپس بغداد را مورد حمله متقابل قرار دادند.

صدام معدوم و دونالد رامسفلد وزیر دفاع وقت آمریکا