بنی آدم اعضای یک پیکرند / که در آفرینش ز یک گوهرند. این همان بیتی است که بر سردر سازمان ملل حک شده است تا هنر ایران را به جهانیان بنمایاند و نمادی باشد برای صلح.
اول اردیبهشت روز بزرگداشت شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی است. با این شعر کوتاه، زیبا و تاثیر گذار نه تنها ایران که مردم دنیا بخصوص قشر نخبگان، با سعدی و ایران بیشتر آشنا شده اند. امروزه بسیاری از ضرب المثل های زبان فارسی از شعرهای سعدی انتخاب شده و در ذهن ها نشسته است.
از «استاد سخن» و «شیخ اجل» آثار ماندگاری به جای مانده است که «گلستان» و «بوستان» سرآمد آنها است. علاقه به اندیشه های دینی باعث شد تا اخلاق در آثارش نمایان باشد و مردم از آثارش شیوه زندگی اخلاقی را بیاموزند.
سعدی در بوستان می گوید:
خدا کشتی آنجا که خواهد بَرَد وگر ناخدا جامه بر تن دَرَد
در گلستان نیز آمده است:
سه چیز پایدار نماند: مال بی تجارت وعلم بی بحث و ملک بی سیاست.
و سخن آخر:
تن آدمی شریف است به جان آدمیت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی
چه میان نقش دیوار و میان آدمیت
خور و خواب و خشم و شهوت شَغَب ست و جهل و ظلمت
حیَوان خبر ندارد ز جهان آدمیت
به حقیقت آدمی باش وگرنه مرغ باشد
که همین سخن بگوید به زبان آدمیت
مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی
که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت
