چند روز پیش تو ی اینتر نت دو خبر به فاصله زمانی سه روز خواندم خیلی ها این دو خبر را خوانده اند وبه آنها توجه ای نکر ده اند ولی وقتی کمی در این خبرها عمیق شویم می بینیم خبرها فاجعه انگیزند خبرها خیلی ساده بودند مثل تمامی اخباری که هر روز می خوانیم وبنا به عادتمان کمتر در آن غور می کنیم واما این دو خبر
۱-رستورانی به سبک فرانسه در خیابان دربند تهران افتتاح ونرخ ساده ترین غذای آن ۶۰۰۰۰۰۰ریال است نه اشتباه نخواندید شش تا صفرند یعنی ششصد هزار تومان!!!!

۲-رستورانی سنتی در خیابان فرشته دایر ویک قلیان رادر ازای ۱۶۰۰۰۰۰ریال بله درست خواندید صد وشصت هزار تومان برای هر مشتری چاق می نماید!!!!
نمی دانم چه بگویم بگویم جامعه بی طبقه توحیدی بگویم جامعه ای که هر جمعه اش منتطر منجی خود هستند بگویم جامعه ای که ۳۳ سال پیش با هزاران کشته انقلاب اسلامی را به ثمر رساندند بگویم جامعه ای که با میلیون ها شهید در مقابل متجاوزین ایستادگی کردند بگویم جامعه ای که با تمام فشار های بین المللی باز هم در مقابل مشکلات بی شمار نفس می کشند بگویم جامعه ای که قشرمحروم ومتوسط آن زیر چرخهای تورم له شده اند به کجا این شکایت برم از این فاصله عظیم طبقاتی به که شکایت کنم که شصت درصد دارایی های این جامعه در جیب چند ده نفرند آیا سزاوار است دستمزد کارگری که ۶۰روز تمام کار بدنی انجام می دهد با خوردن یک پرس غذای فرانسوی که فلان شخص میخورد برابر باشد شرم آور نیست در جامعه ای که اسلامی است چنین اختلاف فاحشی بین مردم باشد آیا درست است رفتگری از ساعات اولیه صبح ساعت ها زباله جمع نماید وحقوق یک ماه ایشان صرف کشیدن دو قلیان شود!!!
به کجا می رویم؟