صبح زود شال وکلاه کردم و عادل به بغل از خونه زدم بیرون .نرفتن به مراسم ختم مادر زن عمو حاجی بهانه ای شده بود برای رفتن به خونه عمو .تا هم دیداری با عمو تازه کنم و هم سر سلامتی به زنعمو بگم. زنگ در را به صدا دراوردم عمو قفل در را باز کرد. صبح به اون زودی از دیدنم هم متعجب شد هم خوشحال.نشستیم وبا هم از هر دری گفتیم وشنیدیم وخندیدیم.کلی با عادل بازی کردوسپس کیسه ای پر از پول در دست گرفت وبا عذر خواهی از این که باید سر وعده ای حاضر باشدخداحافظی کرد.موقع خداحافظی خطاب به زنعمو گفت چی میخواهیم به جای زنعمو من پاسخ دادم گوشت برنج مرغ و…..نگاهی از اون نگاههای خاص خودش بهم انداخت وگفت نه خوبه وکیل خرجم نسی باز هم خندیدیم.از پله های هال پایین رفت و دوباره برگشت وگفت جون من برا ناهار بمون.صورتش را بوسیدم و اومدن حامد از مدرسه را بهونه کردم وبا هم خداحافظی کردیم.غافل از این که این اخرین سلام و خداحافظی من و عمویی است که به جرات میگم در این دوره زمونه همتا ندارد.ده دقیقه بعد خبر فوتش را بهم دادن و اون روز چه روز شیرین و تلخی بود.روحش شاد. هنوز هم موندم چه نیرویی بو دکه صبح به اون زودی منو کشوند طرف خونه عمو.