داوود پیرنیا موسیقى دان نبود اما گل ها را ساخت با نام برنامه گلها یاد روزهاى با شکوه موسیقى ایرانى زنده مى شود اما کمتر کسى است که موسس آن را به یاد داشته باشد.
هنوز هم خاطره برنامه گلهاى جاویدان از ذهن علاقمندان به شعر و موسیقى پاک نشده و با وجودى که سال ها از پخش آن در رادیو مى گذرد، هنوز هم الگوى بسیارى از برنامه هاى این چنین است.
زندگی نامه
او در سال ۱۲۷۹ ش در تهران متولد شد. پدرش حسن پیرنیا بود. مادرش دختر علاءالدوله از رجال قاجار بود و به دلایل گرایشها و اعتقادات مذهبی اجازه حضور در عرصه موسیقی را به او نداد اما تعلیمات پدرش که از روشنفکران آن دوران بود بر او بسیار مؤثر بود. تحصیلات ابتدایی را در منزل فرا گرفت. سپس برای ادامه تحصیل و فراگیری زبان فرانسه وارد مدرسه سنلویی تهران شد. بعدها برای ادامه تحصیلات در رشته حقوق به سوئیس رفت.
پس از فراغت از تحصیل در رشته حقوق، به وطن مراجعت کرد و وارد کارهای دولتی شد. او مؤسس کانون وکلا در ایران بود. پس از انتقال از وزارت دادگستری به وزارت دارایی، اقدام به تأسیس اداره آمار در ایران کرد. در سال ۱۳۲۵ شمسی هنگامی که احمد قوام نخستوزیر شد او را مدیر کل بازرسی نخستوزیر کرد و پس از چند ماه معاون نخستوزیر شد.
پس از سقوط دولت قوام مشاغل دولتی را کنار گذاشت و با میراثی که از پدر به او رسیده بود، به مطالعه در زمینه موسیقی ایران پرداخت و به جمع آوری آهنگهای اصیل ایرانی مشغول شد.
پیرنیا توانست نظر مقامات سازمان برنامه و بودجه را به اهمیت ترویج موسیقی اصیل ایرانی جلب کند و پس از اختصاص اعتبار، اقدام به تشکیل ارکستری با شرکت نوازندگان، خوانندگان و آهنگسازان صاحب نام آن دوره کرد. و اینگونه نطفه ی گلها در آشفته بازار موسیقی ایران بسته شد
آغاز پخش برنامه گلهای رنگارنگ در سال ۱۳۳۴ از رادیو تهران حاصل این کوشش وی بود. او را باید موسس برنامههای موسیقی «گلهای رنگارنگ»، «گلهای جاویدان»، «یک شاخه گل»، «گلهای صحرایی» و «برگ سبز» دانست. برنامههای او تحولی در موسیقی رادیو به وجود آورد.گلها (گلهاى آواز و موسیقى ایرانى) شامل بیش از ۱۶۰۰ برنامه رادیویى بود که در ظرف ۲۳ سال، از ۱۳۳۴ تا ۱۳۵۷ (۱۹۵۶ تا ۱۹۷۹م)، پخش میشد.
گلها» عبارت است از :
ـ «گلهای جاویدان» ۱۵۷ برنامه
ـ «گلهای رنگارنگ »؛ ۵۸۱برنامه (این برنامه از شماره ۱۰۰شروع شده و تعدادی از برنامه ها دارای شماره«الف» و «ب» است)۰
ـ «برگ سبز »؛ ۳۱۲برنامه
ـ «شاخه گل »؛ ۴۶۵ برنامه
ـ «گلهای صحرایی »؛ ۶۲برنامه
ـ «گلهای تازه » ؛ ۲۰۱برنامه
استعفا از مدریت گلها
در آبان ۱۳۴۵ که او پس از مدتی بیماری به رادیو بازگشت به درخواست چند تن قرار شد از کارهای وی بازرسی شود. پیرنیا پس از این ماجرا بلافاصله استعفا داد و برنامه گلهای ۴۰۵ آخرین برنامهای است که زیر نظر وی ضبط شد.
زمانی که پیرنیا دچار سکته قلبی ودربیمارستان بستری شده بود، دکتر معین افشار، دوست صمیمی و با وفای او، که تا پایان دوره خدمت پیرنیا در رادیو، با وی همکاری داشت، سبدی از گل برایش هدیه آورد که بر روی کارت همراه گل ها این رباعی را نوشته بود:
تامهر درخشنده ومه تابان باد
عمرتو چون «گلها»ی تو جاویدان باد
چون آن همه شاخه های گل کزتوشکفت
پیوسته دلت شاد و لبت خندان باد
داود پیرنیا دوبار ازدواج کرد که هر دو همسر او فوت کردند. از این دو ازدواج ۹ فرزند به یادگار مانده که اکثراً اهل هنر و موسیقی و نویسنده هستند.داود پیرنیا در ۱۲ آبان ماه ۱۳۵۰ در ۷۱ سالگی زندگی را ترک گفت.
پس از درگذشت پیرنیا ، هنرمندانی که درتهیه برنامه «گلها» نقش داشتند، هرکدام به دنبال کار خود رفتند و اوضاع تغییر کرد. دیگران کوشیدند که راه او را ادامه دهند، اما «گلها»ی آنان رنگ و بوی «گلهای» پیرنیا را نداشت.
ممنون/
زیبا بود.
جالبه یه مطلبی مخوندم که برنامه گلها آرشیو نداشته و یه خانم انگلیسی آرشیو شخصی داشته و مثل یک باغبان مهربان به داد گلها میرسه