یکی از ثروتهای بالقوه زمینهای حاصلخیز دزفول٬”قلم نی ” است که به تمام دنیا صادر میشود و خطاطان برجسته دنیا قلم نی دزفول را ترجیح میدهند.سابقه ی کشت قلم نی که از گیاهان بومی دزفول است ٬به افزون بر یک قرن پیش بر میگردد و از آن زمان تا کنون به کشورهای پاکستان٬هندوستان و برخی کشورهای عربی صادر میشده است.
نوع”وحشی” و “خودروی” این گیاه در کناره های غربی رودخانه دز می روید گرچه هزینه کاشت ٬ داشت و برداشت این گیاه نسبتا بالاست ولی هنوز هم تک و توک علاقه مندانی در این شهر یافت میشوند که از راه “قلمه زدن” یا “نشا کاری”به کشت آن اقدام میکنند.
زمان کاشت تا برداشت آن حدود دو سال به طول می انجامد.در دومین سال کشت در اوایل پاییز قلمکاران با اولین تغییر رنگ “نی ” ها و پیدایش گلهای مخصوص در بالای آنها نی ها را در اوایل پاییز اصطلاحا “سربری” میکنند٬بعد شاخه های قرمز رنگ را درو میکنند ونی ها را در اتاقی که هیچگونه روزنه ای به بیرون ندارد به مدت چهل شبانه روز نگهداری میکنند.درچهلمین روز ٬ در انبار را باز میکنند و شاخه های نی را به مدت یک شبانه روز در معرض جریان هوای آزاد قرار میدهند تا بخار حاصل از تعریق نی ها از فضای محوطه انبار خارج شود و بدین ترتیب نی ها کاملا خشک میشوند.سپس کارگران شاخه های نی را از محل بندها قطعه قطعه میکنند و پس از بسته بندی جهت فروش به بازار عرضه میکنند.
قلم نی های دزفول به چند دسته تقسیم میشوند:
قلم نی “میرزایی” ٬قلم نی ” ابلق” و قلم نی ” قهوه ای متمایل به قرمز” که نوع اخیر مرغوب ترین قلم نی ایران محسوب میشود.