مصطفی بسیارباعاطفه و رئوف است . هیچگاه کسی از بودن باهاش خسته نمیشود . چون یک عالمه راهکاروماجرا و خاطره برای خنداندن و سرزنده کردن مخاطبش دارد. آدم دگم وعنقی نیست وبه راحتی صمیمی میشود و به خنده می آید. هنوزم با آنکه مادرم آلزایمر پیشرفته دارد اما وقتی مصطفی به دیدنش می آید ،با لبخندزدن به رویش میفهمیم که مصطفی را به یاددارد. آخر حاجی حدود دوسال درکنارمادرزندگی کرد و همدم روزوانیس شبهای تنهایی اش بودوانصافا دل به دل مادر سپرده بود.مصطفی ازدوران کودکی و نوجوانی تا کنون بیشترینوقتش را در مسجداماممحمدباقر ودر کنار برادران بسیجی و مؤمنش گذرانده است .. جوانی ولایی و متدین و حزب اللهی است بسیار به پدرومادرواعضای خانواده و دیگرا (چه کوچک و چه بزرگ ) احترام میگذارد و نسبت به همگان دلسوز و مهربان است .اما به ضرس قاطع وبی قیف و قپی میگم که امینه برایش یه چیز دیگس