عمه گوهر عزیزم اگه بخوام نسبت خودم رو بالای دیدگاه بنویسم خیلی قاطی میشد…..واسه همین به اسمم اکتفا کردم.ما که ابادان بودیمو هستیمو خواهیم بود….هروقت میامدیم خونتون پیش شما.عمه نصرت عمو ترابی دایی رامین…بارهای اول منو نمیشناختی منم دم گوشت میگفتم عمه جان من اسمم انیسه نوه ی خواجه باقر……از دفعات بعد که دیگه تو اتاقت میومدیم دستاتو که تو دستم میگرفتم میگفتمت من انیسم تو ادامه میدادی نوه ی باقر……همین همیشه توی ذهنمه….خدا رحمتت کنه و روحت شاد