در سال ۱۳۷۸ بود که برای مراسم فاتحه خوانی مرحوم عمو باقر مجدیان آماده رفتن به آبادان شدیم . پدرم حاج محمد علی مجدی عده ای را از درب منزل حاج رشید و عده ای را از درب منزل حاج اسماعیل مجدی نسب و عده دیگری را از محله قلعه سوار مینی بوس کرد و رهسپار آبادان شدیم . نزدیک ظهر بود که به آبادان رسیدیم و به منزل آقا مهرداد پسر عمو باقر رفتیم .بعد از صرف نهار به اتفاق چند تن از فامیل از جمله حاج رشید پدر بزرگم و خواجه هوشنگ و
عمو میرزاعلی و پدرم  و حاج اسماعیل مجدی نسب و …… به  عیادت یکی از بزرگان خاندان مجدی رفتیم آن بزرگوار کسی نبود جز مرحوم حاج کاظم مجدی عرب فرزند خواجه محمد که در میان خاندان به حاج کاظم بزرگ معروف بود. از دیدارمان بسیار خوشحال گشت گویی که جانی دوباره گرفت . از مهمان نوازی او و همسرش که خداوند هردویشان را رحمت نماید بنده به شگفت آمدم . حاج کاظم انسانی بسیار مهربان و فامیل دوست بود که هر کسی پس از مدت کوتاهی همنشینی با او متوجه این امر می گردید. خلاصه پس از حدود یک ساعت با حاجی وداع گفتیم و به مراسم فاتحه خوانی عمو باقر رفتیم . این دیدار با او را هیچ گاه فراموش نخواهم کرد . حاج کاظم انسانی درست کار بود زیرا که تا کنون هیچ کس را ندیدم جز به نیکی از او یاد نماید و همیشه و همگان از مهر و محبت او یاد می نمایند.

تا کنون که بیش از ۱۸ ماه از تاسیس این وب سایت می گذرد  وقت و بی وقت بقول فروغ خانم از این دفترچه خاطرات  بازدید می نمایم اما هیچ گاه از این بزرگ مرد که انسانی سرشناس درون خاندان مجدی و در شهر آبادان بود یادی نگردید که بنده همیشه افسوس می خوردم که چرا از بعضی از بزرگان خاندان نظیر حاج کاظم مجدی عرب (حاج کاظم بزرگ) که در گذشته بر روی این کره خاکی نفس می کشیدند و وجودشان موجب ابهت و بزرگی خاندان می شد یادی نشده و امروز تصمیم گرفتم تا خود دستی بر قلم برم و خاطره ای کوچک از مهربانی آن بزرگ مرد را که با دو چشمان خود دیروز شاهد آن بودم را بنویسم تا شاید هم یادی از او شود و هم دیگران پا پیش جلو گذارند و از دیگر مردان و زنان بزرگ خاندان که امروز فراموش گشته اند یادی نمایند.

نوشته از: مهدی مجدی فرزند زنده یاد حاج محمدعلی مجدی