ای کسی که همیشه دوستم داشته ای و ای کسی که مانند بهترین دوست هایم پشتم بوده ای و در همه حال با من مهربان و دلسوز بوده ای و در درس زندگی مرا حمایت کرده ای.در این روز گرامی می خواهم موضوعم را به تو اختصاص دهم گرچه این نوشته در مقابل هزاران ارزش نیکت بسار ناچیز است اما می خواهم بدانی که چقدر تو را دوست دارم و برایم ارزش داری پس با نام با شکوهت آغاز می کنم:
سلام بر تو ای بهترین کسی که با فداکاری،مهربانی وصبر سواد خواندن و نوشتن و از همه مهمتر راه و رسم زندگی را به من آموختی.هیچ گاه از نظرم نمی رود که مانند مادری مهربان پا به پایم قدم برداشتی و همراهم شدی..پس تو همچون زیباترین گل ها در گلستان هستی که چه زحمت هایی را که برایم نکشیده ای.از کلاس اول به من اب و بابا یاد داده ای و یاد دادی چگونه با مادر و پدرم بهتر باشم و حالا هم که بزرگ شده ام و زندگی را بهتر درک می کنم و هنوز هم نیاز به دانش و تجربیاتت در زندگی ام بیشتر احساس می کنم.من هیچ گاه یادم نمی رود که برای آموختن درس به من حتی از کوچکترین کلمات هم نگذشتی.پس تنها کلامم این است که با تمام وجود بگویم دوستت دارم و چه مقدار قدر خوبی هایت را می دانم و ارج می نهم.حال امیدوارم که همیشه در بالاترین خوبیها باشی و همیشه روی قله ی بلند زندگی گام نهی و نیز امید دارم که میشه مرا دوست داشته باشی و هیچ گا در زنگی ات از من خاطره ی بدی به یاد نداشته باشی .اینک که روز تو است می گویم روزت مبارک.
من این نوشته را با تمام احساسات و از صمیم قلب به مادرم که معلمی دلسوز و مهربان است و تمامی معلمان دلسوز جهان تقدیم می کنم.گرچه این مطلب در مقابل خوبی هایشان بسیار کم و ناچیز است اما به خوبی های فروان خو اضافه کرده و این نامه ی کوچک را در گوشه ای از قلب بزرگ خود جا بدهند.قلبی که به وسعت دریا است.روزتـــــــــــــان مبارک.
با آرزوی شادکامی برای تمام معلمان زحمت کش دنیا.

تقدیم به مادرم که هم در معلمی و هم در مادری چیزی کم ندارد و همچنین به معلمان زحمت کش دنیا

(این مطلب توسط خانم غزاله مجدی نسب(فرزند مهران مجدی نسب و نوه حاج مرتضی مجدی نسب) فرستاده شده که برای مادر گرامیشان خانم آذر فیروزبخت نوشتند.)