چندی پیش مستندی از بچه های بعد از جنگ عراق وآمریکا مشاهده کردم وواقعا متاثر شدم بچه هایی که ظاهرشان خوب بود ولی نشانه های سرطان در آنها دیده می شد بچه هایی شیر خوار که در بیمارستان بستری بودند وهیچ درمانی برای آنها نبود بچه هایی که بزرگ میشوند وهزاران مشکل بر مشکلاتشان افزوده می گردد بچه هایی که فلج بودند وتا آخرین نفس های زندگی پر از دردشان زمین گیر بودندوسر بار والدین فقیر وبدبختشان بچه هایی که در این میان هیچ گناهی نکرده بودند وبر اثر سهل انگاری ما بایستی این همه درد ومشقت را تا آخرین روز حیاتشان تحمل نمایند با این مقدمه می خواستم سوالی را از علمای دینی بپرسم وبگذرم در این برنامه مستند ساز در یکی از بیمارستانهای بغداد از دکتر مربوطه سوال کرد آیا قبل از تولد این نوزادان شما نمی توانید تشخیص بدهید که این نوزادن سالم اند یاغیر سالم؟پزشک جواب داد چرا میتوانیم ولی موقعی میتوان فهمید که بچه نسبتا بزرگ شده است مستند ساز پرسید این که کاری ندارد از تولدش جلوگیری نمایید وپزشک درجواب گفت متاسفم قوانین دینی به ما این اجازه را نمی دهد واین یک جنایت به حساب می آید حال از علمای محترم دینی می پرسم آیا جلوگیری کردن از تولد بچه های ناقص الخلقه جنایت است اما عمری را در زجر ومشقت وسختی به سر بردن جنایت نیست؟ آیا پای صحبت های والدین بیچاره این گونه افراد که اکثرا از قشر فقیر وکم درآمد میباشند نشسته اید ومی دانید با چه فلاکت ودردمندی روزگار می گذرانند آیا وقت آن نرسیده است که در حل مسائل فقهی تجدید نظر نمایید ومصلحت مردم را دراین باب در نظر بگیرید خدا را شاهد وگواه می گیریم که هیچ انگیزه ای از بابت نوشتن این مطلب نداشته وندارم ولی دیدن این بچه ها که با این وضع رقت بار سپری میشود قلب هر انسان خدا دوستی را به درد می آورد پس فکری بنمایید حق یارتان باد