به گزارش افکارنیوز ، تجمع چربی در اطراف شکم پس از یائسگی، دومین پدیده شایع در میان خانم هاست. در ادامه علت بروز این مشکل و راه های مقابله با آن را به شما یادآوری می کنیم. گاه افزایش چربی شکمی علامت طبیعی ناشی از افزایش سن تلقی می شود. این مسئله در مورد خانم ها عموماً پس از یائسگی که چربی در اطراف شکم تجمع بیشتری پیدا می کند اتفاق می افتد. اما چربی شکمی فقط باعث بدشکلی بدن شما نمی شود، بلکه این پدیده شایع برای سلامت شما نیز خطرات بسیاری ایجاد می کند. اما امیدوارکننده است بدانید که با کاهش این چربی می توان خطرات ناشی از آن را نیز کاهش داد.
دلایل تجمع چربی در ناحیه شکم
وزن شما به تعادل میان، میزان دریافت انرژی و میزان مصرف انرژی در طول روز بستگی دارد. اگر شما پرخوری کنید و کم تحرک نیز باشید، احتمال اینکه انرژی اضافی در بدن شما به صورت چربی انباشته شود بسیار زیاد است. اما در این میان، افزایش سن نیز یکی از عواملی موثر محسوب می شود. با افزایش سن، حجم عضلات در بدن کاهش یافته و چربی ها افزایش می یابند. کاهش عضلات نیاز بدن شما به انرژی را کاهش می دهد، در نتیجه اگر الگوی تغذیه ای شما مانند قبل باشد، احتمال بروز چاقی بیشتر است. بسیاری از خانم ها نیز با افزایش سن و بدون افزایش در وزن کلی بدن متوجه افزایش چربی دور شکم خود می شوند. چنین موردی می تواند مربوط به کاهش هورمون استروژن و در نتیجه تجمع چربی در نقاط خاصی از بدن از جمله شکم باشد. همچنین استعداد چاقی و افزایش وزن و تبدیل شکل بدن از حالت گلابی به حالت سیب، می تواند زمینه ژنتیکی نیز داشته باشد.
تجمع چربی ها در قسمت های مختلف بدن
چربی شکمی فقط به لایه زیر پوست محدود نمی شود و این نکته خطرناک ترین جنبه تجمع چربی شکمی است. عمق این چربی ها آنقدر زیاد است که اعضای داخل شکم را نیز احاطه می کند. هر چند که چربی زیر پوست از لحاظ زیبایی و تناسب اندام برای شما ایجاد مشکل می کند، اما چربی هایی که اطراف اندام های داخلی تجمع پیدا می کنند به مراتب خطرناک تر هستند. برخی از مشکلاتی که در اثر وجود این چربی ها برای سلامتی شما ایجاد می شوند عبارتند از:
بیماری های قلبی عروقی
دیابت نوع
برخی انواع سرطان
همچنین رابطه معنی داری بین چربی شکمی و مرگ زودرس مشاهده شده است. در واقع این تحقیقات ثابت کرده اند که حتی اگر خانمی وزن کلی و تناسب وزن به قد مناسبی داشته باشد، اما با مشکل تجمع چربی شکمی روبرو باشد، همچنان در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی قرار دارد.
نحوه اندازه گیری دور شکم
با توجه به نکاتی که عنوان شد، بهتر است با نحوه صحیح اندازه گیری دور شکم آشنا شده و قادر باشید میزان آن را با مقدار طبیعی و قابل قبول مقایسه کنید. برای اندازه گیری دور شکم تان، کافیست که یک متر را بر روی شکم برهنه خود، درست بالاتر از استوان لگن خاصره، قرار دهید. متر را دور شکم خود بپیچید، به گونه ای که فاصله ای بین متر و شکم شما نباشد اما در عین حال متر باعث فشردگی پوست شکم تان نیز نشود. حال بدون اینکه شکم خود را جمع کنید یا به سمت داخل فرو بدهید، نفس خود را بیرون داده، و دور شکم خود را اندازه گیری کنید. برای خانم ها، دور شکم ۸۹ سانتی متر یا بیشتر نشان دهنده وجود خطر است و در این حالت احتمال ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، فشارخون بالا، و دیابت نوع ۲ افزایش می یابد و برای آقایان نیز حداکثر مجاز اندازه دور شکم ۱۰۲ سانتیمتر است.
راه های کاهش چربی
شما می توانید چربی شکمی خود را از راه های گوناگون از جمله ورزش های موضعی کنترل کنید. اما انجام ورزش های موضعی تنها راه از بین بردن این چربی ها نیست. البته توجه داشته باشید که برای کاهش چربی هایی که اطراف اندام های داخلی شما را پوشانده اند، استفاده از راه هایی که منجر به کاهش وزن کلی بدن شما می شوند موثرند و باید با مراجعه به متخصصین تغذیه و برخورداری از رژیم کاهش وزن صحیح و اصولی به کاهش این چربی های احشایی اقدام کنید. به طور کلی برای مبارزه با چربی های دور شکم راهکارهای زیر توصیه می شود:
رژیم غذایی سالمی داشته باشید. سعی کنید بیشتر از غذاهای حاوی سبزیجات استفاده کنید. میوه ها، غلات، لبنیات کم چرب، و پروتئین های کم چرب را نیز فراموش نکنید. مصرف چربی های اشباع شده که در گوشت قرمز، لبنیات پرچرب، پنیر و کره یافت می شود را محدود کنید.
اندازه وعده های غذایی خود را کاهش دهید. حتی اگر شما سعی کنید از مواد غذایی سالم استفاده کنید، به هر حال پرخوری باعث دریافت میزان زیادی انرژی می شود که در نتیجه وزن و خصوصاً چربی های دور شکم شما افزایش می یابند. در خانه، وعده های غذایی خود را کم حجم در نظر بگیرید و در رستوران، یک پرس غذا را با فرد دیگری شریک شوید یا نیمی از غذا را بخورید و باقی را به همراه خود به خانه ببرید.
فعالیت فیزیکی را در برنامه روزانه خود بگنجانید. معمولاً برخی فعالیت های سبک و هوازی، مانند پیاده روی به مدت ۱۵۰ دقیقه در هفته یا دویدن سبک به مدت ۷۵ دقیقه در هفته توصیه می شود. اگر شما قصد کاهش وزن یا رسیدن به برخی اهداف وزنی و تناسب اندام خاصی را دارید، شاید لازم باشد بیشتر و جدی تر ورزش کنید.
اگر می خواهید چربی های بدن خود را کاهش دهید و این کاهش ماندگار باشد، از یک برنامه کاهش وزن تدریجی پیروی کنید. کاهش هفته ای ۱ کیلوگرم از وزن بدن ایده آل محسوب می شود. بهتر است قبل از شروع کاهش وزن، با یک متخصص و یا کارشناس تغذیه و رژیم درمانی در این رابطه مشورت کنید.
