علی اقا نه تنها پسر عموی عزیز من است بلکه بخاطر هم سن بودنمان و نزدیکی خانه های پدریمان از کوچکی با هم بزرگ شده ایم و لذا در واقع دو دوست قدیمی محسوب می شویم .
جنگ تحمیلی باعث جدایی چندین ساله ی ما شد اما پس از ان مجددا” دوستی ها پیوندی دوباره خورد .
اگر خواسته باشم از خصوصیات ویژه ی ایشان بگویم ” ارتباط عمومی ” بالایشان و خونگرمی اش بسیار بارز است .
بسیار زرنگ است و اصل ” هر سخن جایی و هر نکته زمانی دارد ” را بخوبی رعایت می کند .
امیدوارم در تمام مراحل زندگی اش در کنار همسر و فرزندش – اقا امیر عباس – موفق و سربلند باشد .