ما همیشه عاشق این آدم ها هستیم . هزار حرف داریم برایشان . اما وقتی در برابر شان قرار می گیریم قفل بر زبانمان می زنند . اختیار از ما سلب می شود . سکوت می کنیم و …
دکتر شریعتی انسان ها را به چهار گروه زیر دسته بندی کرده است :
دسته اول
آنانی که وقتی هستند هستند ، وقتی که نیستند هم نیستند
عمده آدم ها . حضور شان مبتنی به فیزیک است . تنها با لمس ابعاد جسمانی آن هاست که قابل فهم می شوند . بنابراین اینان تنها هویت جسمی دارند .
دسته دوم
آنانی که وقتی هستند نیستند ، وقتی که نیستند هم نیستند
مردگانی متحرک در جهان . خود فروختگانی که هویت شان را به ازای چیزی فانی واگذاشته اند . بی شخصیت اند و بی اعتبار . هرگز به چشم نمی آیند . مرده و زنده شان یکی است .
دسته سوم
آنانی که وقتی هستند هستند ، وقتی که نیستند هم هستند
آدم های معتبر و با شخصیت . کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودنشان هم تاثیرشان را می گذارند . کسانی که همواره به خاطر ما می مانند . دوست شان داریم و برایشان ارزش و احترام قائلیم .
دسته چهارم
آنانی که وقتی هستند نیستند ، وقتی که نیستند هم هستند
شگفت انگیز ترین آدم ها . در زمان بودشان چنان قدرتمند و با شکوه اند که ما نمی توانیم حضور شان را دریابیم ، اما وقتی که از پیش ما می روند نرم نرم آهسته آهسته درک می کنیم . باز می شناسیم . می فهمیم که آنان چه بودند . چه می گفتند و چه می خواستند . ما همیشه عاشق این آدم ها هستیم . هزار حرف داریم برایشان . اما وقتی در برابر شان قرار می گیریم قفل بر زبانمان می زنند . اختیار از ما سلب می شود . سکوت می کنیم و غرقه در حضور آنان مست می شویم و درست در زمانی که می روند یادمان می آید که چه حرف ها داشتیم و نگفتیم . شاید تعداد این ها در زندگی هر کدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسد
