مدتها پیش میخواستم تحقیقی را در مورد خیرینی که در شهر دزفول مبادرت به انجام کارهای خدا پسندانه نموده اند بنمایم ولی میسر نگردید به حول قوه الهی این تحقیق را با مطلبی در مورد بیمارستان دکتر گنجویان ودبستان شهیده صغرا عصاریان (معصوم سابق وایراندخت قدیم)شروع مینمایم راجع به این دومطلب با دوتن از دست اندر کاران این دوپروژه ملاقات هایی داشته ام که ذکر اسامی آنها محفوظ است
1-بیمارستان دکتر گنجویان که با همت دکتر گنجویان وجمعی از خیرین دزفول با صرف هزینه بسیار بالایی احداث گردید وتمامی استانداردهای بیمارستانی در ساخت وتجهیز آن رعایت گردیده است برای درک بیشتر از هزینه های ساخت این بیمارستان بزرگ کافی است مبادرت به خرید چند قلم کالای ساختمانی بنمایید تا به عمق این کار عظیم وشگرف پی ببرید ولی آقای دکتر گنجویان تمامی این مخارج را تقبل نموده واین بیمارستان را با تمامی مشکلاتش به پایان رساندند و لوازمات بیمارستان وتجهیزات آنرا که دست کمی از هزینه ساختمان نداشتند با تمامی مشکلاتش فراهم نمودند وبالاخره این بیمارستان مدرن که تنها بیمارستان دزفول میباشد افتتاح گردید وخدمت رسانی به مردم فهیم شهرستان دزفول را آغاز نمود پس از چندی جمعی از دولتمردان بنای ناسازگاری را با گردانندگان اصلی این بیمارستان شروع نمودند وخواسته آنها تغییر نام این بیمارستان بود ومعتقد بر این بودند وهستند که چون آقای دکتر گنجویان چزء دراویش میباشد نام او نباید براین بیمارستان باشد وکار را تا آنجا پیش بردند که برروی تابلوی اصلی بیمارستان تابلوی دیگری به نام بیمارستان بزرگ دزفول نصب کردند بنده به عنوان شخصی بیطرف از این آقایان چند سوال مینمایم
1- آیا به جای تشکر وقدر دانی از این فرد خیر که چنین کار بزرگی را انجام داده اند وخودتان طبق تابلوی جدیدی که نصب نموده اید و به بزرگی آن اذعان نموده اید این است ؟آیا جرمی مرتکب گردیده است در زادگاه شما بیمارستانی به این عظمت با تمامی تجهیزات احداث نموده است؟
2- از ابتدای شروع به کار این بیمارستان نام آن مشخص بوده است چرا از ابتدای به ساکن به این کار اعتراض ننمودید و چند سال بعد از شروع به کار بیمارستان یاد این موضوع افتاده اید؟
3-با چه مجوزی نام بیمارستان را تغییر دادید؟
4-چرا بعد از شکایت آنها ورای دادگاه مبنی بر کار خلاف شما هنوز بر ثبات رای خود ایستادگی مینمایید وحاضر نیستید تابلوی اصلی بیمارستان رویت گردد ؟کما اینکه هنوز تمامی نامه های اداری با نام بیمارستان دکتر گنجویان ثبت می گردند
5-ودر آخر اگر کمکهای مادی که هنوزاز طرف ایشان به بیمارستان تزریق می گردد نبود خدا میداند چه بر سر آن می آمد
واما در مورد دبستان شهیده صغری عصاریان
تاریخ تاسیس این دبستان سال ۱۳۲۰میباشد وزمین آنرا مرحوم حاج عباس خان آصف وقف اداره فرهنگ آنزمان نموده ونام این دبستان تا قبل از انقلاب ایراندخت بوده است وبعد از انقلاب به معصوم تغییر نام یافت حال چرا نام فارسی وزیبای ایراندخت به معصوم تغییر یافت باید از دست اندر کاران آن پرسید این دبستان در دو طبقه ساخته شده بود وتا سال ۱۳۸۸برقرار بود به علت کهولت ساختمان آنرا تخریب نمودند وآقای دکتر عصاریان که در امورات خیریه چه در مدرسه سازی وچه در امورات دیگر کارهای زیادی انجام داده اند آمادگی خود را برای باز سازی این دبستان اعلام نموده وبا هزینه شخصی خودشان به این امر مهم پرداختند ودر مدت زمان کوتاهی یکی از بهترین ومجهز ترین دبستان را که به جرات میتوان گفت در استان خوزستان بی نظیر است را به اتمام رساندند ونام مرحوم مادرش را(شهیده صغرا عصاریان– اولین شهیده دزفول)را بر آن نهادند ولی متاسفانه به خاطر این نام از باز گشایی این دبستان جلو گیری نموده اند!
با ملاقاتی که با مسئول انجمن خیریه مدرسه سازان دزفول نمودم از ایشان دلیل این کار را جویا شدم ایشان فرمودند:طبق قانون هر شخصی مبادرت به ساخت موسسه فرهنگی بنماید مجاز است نام آن موسسه ساخته شده را بنا به اختیار خودش انتخاب نماید وبنده تا کنون نتوانسته ام آنها را مجاب نمایم که کارشان اشتباه میباشد
همچنین از بنیاد شهید شهرستان دزفول جهت درستی نام مادرشان در لیست شهدا تحقیق نمودم آنها ایشان را اولین شهیده دزفول به بنده معرفی کردند
در ملاقاتی که با آقای عزت الله خان آصف نوه مرحوم حاج عباس خان آصف داشتم ایشان به دومورد اعتراض داشتند یکی اینکه باید وقف بودن این ملک از جانب پدر بزرگش در دبستان طی لوحی ثبت گردد ودوم اینکه تارخ تاسیس آن از سال ۱۳۹۲ به سال ۱۳۲۰ تغییر یابد که به نظر بنده اعتراض ایشان صحیح میباشد
سوال من این است که آیا دکتر عصاریان نمی توانست این هزینه را در شهر دیگری بنماید؟ مسلما جواب مثبت است با این تفاوت که اگر این کاررا در شهر دیگری انجام می داد کمترین پاداشش قدر دانی رسمی از ایشان بود ولی متاسفانه در شهر خودشان نه تنها تمجیدی از ایشان صورت نگرفت بلکه اجازه باز گشایی آنرا به ایشان ندادند تا نامی از مادرش در این شهر به یادگار نماند
حق یارتان باد محمد حسن مجدی نسب