واریس یک بیماری شایع است بطوری که ۱۰ تا ۲۰ درصد افراد جامعه به این بیماری مبتلا هستند. بسیاری از مردم در خانواده خود این مشکل را دارند. احتمال بروز واریس در زنان چند برابر مردان است.

واریس بیماری است که در طی آن سیاهرگ ها ( وریدها ) گشاد ، طویل و مارپیچی می‌شوند. کار سیاهرگ ها بازگردانیدن خون بدون اکسیژن از اندام های بدن به قلب است تا قلب برای تامین اکسیژن مورد نیاز خون، آن را به شش ها بفرستد. این مشکل به طور عمده در دیواره ی سیاهرگ های قسمت پاها دیده می‌شود. سیاهرگ هاى ساق پا کار دشوارترى دارند، چرا که باید خون را در مسیری طولانى، در خلاف جهت جاذبه زمین به سمت قلب برانند. در سیاهرگ ها دریچه هاى یک طرفه اى قرار دارند که کار آنها پیشگیرى از بازگشت خون به عقب است. اگر این دریچه ها کار خود را به خوبى انجام ندهند، خون به عقب بازمی گردد و در سیاهرگ ها تجمع می یابد و سبب تورم آنها مى شود. واریس هنگامی ‌رخ می‌دهد که این دریچه‌ها دچار نارسایی شده باشند و به فعالیت طبیعی خود ادامه ندهد.

بعضی از سیاهرگ‌های واریسی به طور عمیقی درون ساق پا قرار داشته و قابل مشاهده نیستند. سیاهرگ هاى متورم و بادکرده به دو شکل دیده مى شوند: وریدهاى طنابی و وریدهاى تارعنکبوتى(تلانژکتازى)

وریدهاى طنابی بزرگ تر بوده و به رنگ آبى تیره یا ارغوانى هستند و اغلب در سطح پوست، به صورت پرپیچ و خم دیده مى شوند. بزرگ ترین و طولانى ترین ورید سطحى، ورید صافن بزرگ است که از سمت داخلى مچ پا وارد کشاله ران مى گردد. این وریدها ظاهر بد شکل دارند. گاهی اوقات این وریدها متورم می شوند و حین تماس حساس هستند.

وریدهاى تارعنکبوتى، کوچک ترند و شبیه تارهاى عنکبوت به نظر مى رسند و رنگ آنها آبى یا قرمز است.این ورید ها به سطح پوست نزدیک بوده و درد و تورم ندارند زمانى که دریچه ها در مسیر این ورید و یا اتصالات آن با سایر وریدها خراب مى شوند، خون، تجمع یافته و یا در شاخه هاى وریدى به عقب بازمى گردد و واریس را ایجاد مى کند.

عدم کارائی دریچه ها و گشاد شدن وریدها مانع جریان خون می شود که در این صورت باعث تورم ناحیه ، خارش پوست ، درد در ناحیه مبتلا و مستعد ایجاد لخته می شوند.
منبع؛ دکتر حسن راوری
doctorravari.com