پرستاری در یکی از بیمارستان‌های استرالیا که ویژه نگهداری از بیماران در شرف مرگ بود، بر اساس گفته‌های بیماران در آخرین لحظات عمر، عمده‌ترین موارد پشیمانی و حسرت آنان را جمع آوری و دسته‌بندی کرده است. این پرستار به نام «برونی ویر» آخرین گفته‌ها، آرزوهای برباد رفته و حسرت‌های این افراد را ابتدا در وبلاگ خود منتشر کرد. مطالب این وبلاگ چنان مورد توجه قرار گرفت که وی براساس آن کتابی نوشت به‌نام « پنج پشیمانی عمده در لحظه مرگ ». برونی ویر در کتاب خود اشاره می‌کند که اکثر افراد در لحظاتی که در انتظار مرگ هستند، دید بسیار دقیق و روشنی راجع به زندگی خود و زندگی به‌طور کلی پیدا می‌کنند و کسانی که هنوز عمری برای آنها باقی مانده با توجه به این مطالب شاید بتوانند از تجارب دیگران بیاموزند.
یک : ای کاش شهامت داشتم زندگی خود را به شکلی سپری کنم که حقیقتا دوست داشتم؛ و نه به شیوه‌ای که دیگران از من انتظار داشتند.
دو : ای کاش این‌قدر سخت و طولانی کار نکرده بودم
سه : ای کاش شهامت بیان احساسات خودم را داشتم
چهار : ای کاش تماسم را با دوستانم حفظ کرده بودم و کسی را از خود رنج نمیدادم
پنج : ای کاش به خودم اجازه می‌دادم که شاد‌تر باشم
این پرستار در وبلاگ خود این طور نوشته است که اکثر افراد در حال مرگ حسرت های بسیاری از زندگی خود به دل داشتند که مهترین و عمومی ترینشان ذکر شد. وی با بیان این مطالب خواسته است به آنهایی که هنوز فرصت دارند بفهماند که در مسیر زندگانی خود به گونه ای گام بردارند که در آن لحظات پایانی و غیر قابل بازگشت، حسرت های عمومی ذکر شده در دلشان باقی نماند.
