براي جنگ با ايران

31 شهریور سال 66 ميلادي نرون امپراتور وقت روم دستور داد كه براي جنگ با امپراتوري ايران لژيون هاي ايتاليايي، كه سربازانش رومي خالص باشند و قدشان كمتر از دو متر نباشد تشكيل شود.

برخلاف ايران ساسانی كه در آن سواره نظام نيروي اصلي به شمار می رفت و از پياده به عنوان نيروي كمكي و پشتيباني استفاده مي شد، واحدهاي اصلي رومي ها پيادگان بود و سواران به عنوان واحد كمكی کاربرد داشتند.

لشكر 5 تا 8 هزار نفري پياده رومي را لژيون (به لاتين: لژيو) مي خواندند. چون ارتش روم در جنگ با ايران موفق نبود، نرون تصميم گرفت كه لژيون هايي صرفا از ايتاليايي ها (روميان خالص) تشكيل دهد و دستور تشكيل اين لژيون ها، طبق لوحي كه فرمان بر آن حك شده است 31 شهریور سال 66 ميلادي صادر شده بود، ولي عمر نرون كفاف نداد كه از اين نيرو بر ضد ايران استفاده كند. چرا که كمتر از دو سال بعد ( تابستان سال 68 ميلادي) خودكشي كرد.

اختلاف ايران و روم در آن زمان بیشتر بر سر ارمنستانی بود كه چند برابر ارمنستان امروزی وسعت داشت.

نرون امپراتور بدنام روم باستان

_____________________________________________________________

آغاز جنگهاي ايران و روم در دوران شاپور دوم

جنگهاي 13 ساله ايران و روم در دوران حكومت شاپور دوم (ذوالاكتاف) از دودمان ساسانيان 31 شهریور سال 337 ميلادي آغاز شد كه در «تاريخ عمومي» به جنگهاي دور اول معروفند.

جنگهاي دور دوم از سال 359 میلادی آغاز شد. در هر دو دور، ايرانيان پيروز شدند. در دور اول، كه جنگ تا سال 350 طول كشيد، روميان هرچه را كه در شرق مديترانه به دست آورده بودند از دست دادند و در دور دوم، امپراتورشان كشته شد.

شاپور دوم ملقب به ذوالاکتاف،علاوه بر شکست رومی ها-ولگردان و مهاجمین عرب در غرب ایران را نیز به شدت گوشمالی داد.این مهاجمین که با یورش گاه و بیگاه به مرزها و شهرهای غربی ایران دست به قتل،غارت و تجاوز می زدند،در اولین برخورد با سپاه منظم ساسانی شکست خورده و مجبور به فرار شدند. اما سپاهیان ساسانی با تعقیب آنها در صحراهای خشک و تفتیده عربستان آنها را اسیر کردند.به فرمان شاپور اسیران در دو صف قطار شدند و به وسیله ی طنابی که از کتف آنها می گذشت به هم بسته شدند.به همین دلیل به شاپور ذوالاکتاف(صاحب شانه ها)معروف شد.

تیسفون پایتخت ایران ساسانی(30 کیلومتری بغداد کنونی)

_____________________________________________________________

زادروز موسيقيدان شهير ايران پرويز ياحقي

پرويز ياحقي آهنگساز نامدار ايران كه نام اصلی او «پرویز صديقي پارسي» است ، ترجيح داده است پس از دايي هنرمندش به نام وي «ياحقي» خطاب شود، در 31 شهريور 1317 به دنيا آمد.

او از کودکی با هنرمندان نامداری نظیر ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، و علی‌اکبر شهنازی آشنا شد و مدتی نزد ابوالحسن صبا موسیقی آموخت. در ۹ سالگی در رادیو نوازندگی کرد. نخستین آهنگ او برای غلامحسین بنان در برنامه گلهای رنگارنگ بود به نام “ای امید دل من کجائی” که هم اکنون نوار آن موجود است . در سال ۱۳۴۲ دختر نوجوانی را به جامعه موسیقی معرفی نمود که مهستی نام گرفت. ایشان در ضمن چند سال زندگی مشترک با حمیراT برای ایشان نیز آهنگ هایی ساخت.

سبک نوازندگی او بر بسیاری از نوازندگان ویلن تاثیر گذاشت که از آن جمله می توان به سیاوش زندگانی، مجتبی میرزاده و بیژن مرتضوی اشاره کرد. بايد او را از بي نظير ترين نوازنده هاي ويولون تاريخ ايران دانست. ياحقي كه اخيرن فوت شد دهها سال آهنگ ساخت و از ويولنيست هاي بزرگ جهان بشمار مي رفت.

جالب است بدانید که یاحقی يك روزنامه نگار ماهر و زبردست نیز بود و زماني عنوان بهترين خبرنگار پارلماني ايران را به دست آورده بود.

درخشان ترين كار روزنامه نگاري پرويز، گزارشگري برنامه «درگوشه و كنار شهر» براي راديو ايران درسالهاي 1341 تا 1343 بود که مبتکر و مدير اين برنامه نوشيروان کيهاني زاده(بیشترین حجم مطالب صفحه ی برگی از تاریخ کهن ایران زمین از سایت شخصی آقای کیهانی زاده برداشت میشود،مهدی مجدی نسب-نگارنده مطلب) بود. اين دو براي تهيه اين برنامه بسيار جالب و آموزنده، هر روز (بدون تعطيلی) به كلانتري هاي پليس، پاسگاههاي ژاندارمري، بيمارستانها ، دادسراهاي نواحي نهران و دادگاهها سر مي زدند و مصاحبه انجام می دادند.

یاحقی در چند سال آخر عمر خود به علت مصدومیت از نوازندگی محروم شد و این لطمه روحی شدیدی به او زد.

یاحقی در 13بهمن 1385 در سن ۷۰ سالگی به علت ایست قلبی در خانهٔ خود در تهران درگذشت.او را در بهشت زهرا قطعه هنرمندان به خاك سپردند.

_____________________________________________________________

روزي كه عراق جنگ هشت ساله را آغاز كرد

حمله نظامي عراق به ايران كه از روزهاي قبل از آن پيش بيني شده بود، 31 شهريور 1359 آغاز شد . پيامدش جنگی هشت ساله بود و برخلاف تصور قبلي تازیان، ايران در اين جنگ پرتلفات و پرهزينه حتي يك وجب از خاك خود را از دست نداد.

مروری بر روزنامه هاي چاپ تهران در شهريور ماه آن سال نشان مي دهد،از نيمه اين ماه زد و خورد هاي مرزی عراق و ايران شدت گرفته بود . بعد از ظهر 31 شهریور ناگهان نيروي هوايي عراق شهرهای تهران، تبريز، همدان، كرمانشاه، شهر كرد ،دزفول،اهواز و آبادان را مورد حمله قرار داد ، همزمان ناوچه هاي آن كشور به سواحل ايران تا بوشهر تجاوز كردند و به دنبال آن نيروي زميني عراق هجوم به ميهن ما را آغاز كرد.

طبق اعلاميه هاي شماره 20 تا 28 وزارت دفاع ايران، در نخستين روز تجاوز، نيروي هوايي عراق بيش از 11 جنگنده و چهار ناوچه از دست داد و هواپيماهاي نظامي ايران متقابلا پايگاههاي عراق در كوت الاماره، شعيبيه، واسيله، ام القصر و سپس بغداد را مورد حمله متقابل قرار دادند.

صدام معدوم و دونالد رامسفلد وزیر دفاع وقت آمریکا