فروغ مجدی۱۳۹۱/۶/۸ ۱۵:۱۵:۵۵یادش به خیر یاد چشمهای آبی وموهای نقره ایش بخیر چقدر صورت گرد وسفیدش که ردپای گذرزمان پرچین وچروکش کرده بود برای همه ی نوه ها ونتیجه ها ونبیره هایش خواستنی بود بی بی مرد بود ،نه بهتراست بگویم یک شیرزن بود آخرین فرزندش را درشکم داشت که بیوه شد وپدری کرد در حق بچه های خردسال ویتیمش اما هیچوقت از میان دو لبش نشنیدم که از تلخی ها وسختی های زندگی ،یا نداری و روزهای بی یاوریش حرفی بیرون...
