محمودرضا مجدی نسب۱۳۹۱/۶/۸ ۱۶:۰۱:۵۹ فرزند هنر باش نه فرزند پدر فرزند هنر زنده کند نام پدر را قدم که به اطاقش گذاشتم شوکه شدم به طوری که سلام حسین ( سعید ) را نشنیدم . اطاقش را به شکل زیبایی اراسته بود . سازهای مختلفش را در گوشه و کنار اطاق اویزان کرده بود و در گوشه ای دیگر کوزه هایی که با خطوط زیبا مزین شده بودند به چشم می خورد . موسیقی ارامی که ما را با خود به عالمی دیگر...
