تا قبل از سال 1300 شمسي در كشور ايران، كسي داراي شناسنامه (سجل) نبود و افراد را به نام پدر و يا نام مادر مي‌شناختند. از اين نظر هركسي به فراخور شغل خويش، فاميلي داشته است. در سال 1300 كه صدور شناسنامه رايج گرديد، خاندان مجدي با انتخاب اين فاميل شناخته گرديدند.
« مجد» در لغت به معني « بزرگي» و « عظمت» مي‌باشد. سپس هر طايفه‌اي از خاندان مجدي، نام فاميلي متفاوتي چون: مجدي، مجدي‌نسب، مجدي‌عرب، فخر مجدي، مجديان و مجدي‌نژاد را براي خود انتخاب كردند و انتخاب اين نام به پيشنهاد اداره ثبت احوال آن زمان صورت گرفته است.
پس از آن كساني كه هيچ نسبتي با خاندان مجدي نداشتند، با اجازه بزرگان فاميل اين شهرت را براي خود اخذ كرده‌اند. در نتيجه كساني در دزفول با نام خانوادگي « مجدي» مي‌باشند كه هيچ قرابتي با خاندان مجدي ندارند. در بعضي از شهرستان‌هاي ايران مثل تهران و رشت و شوشتر نيز اين فاميل را مشاهده كرده‌ام كه فرصت بررسي آن را پيدا نكرده‌ام.