نظام الدین مجدی نسب فرزند مرحوم خواجه محمد علی وبرادر حاج اسماعیل در سال ۱۳۱۲در محله قلعه دزفول متولد شد.وی دانش اموز دیپلم ممتازی بودکه در سالهای ملی شدن صنعت نفت و درگیریهای حزبی_جناحی که در دزفول نیز کشیده شده بود از سوی مخالفان در مورخ چهاردهم اذرماه ۱۳۳۱به ضرب چاقو بقتل رسید.

منبع مطلب زیر (سال حزبی ذر ذزفول)بتالیف شادروان محمد رضا دادفر وعظیم محمود زاده می باشد.

مخالفان حزب زحمتکش (توده ) طی اعلامیه ای در یکی از روزنامه های ان دوران قتل را به حزب زحمت کشان نسبت دادند:

“قتل فجیع جوان ناکام نظام الدین مجدی نسب واقعه ی اسفناکی بود که نه فقط قلب اولیای او را جریحه دار ساخته بلکه دانش اموزان  نیز خود را در این مصیبت شریک دانستند و به مسببین این عمل ناروا لعن و نفرین می فرستادند. ما تجدید تذکار این فاجعه را نمک پاشی بر زخم قلب اشخاصی به محسنات این جوان رشید اگاهانه میدانیم ولی به حکم ابراز همدردی با پدر و مادر داغدیده و عموم خانواده مجدی به نشر این بیانیه مبادرت جسته و بدین وسیله مراتب تسلیت خود را به عرض میرسانیم و…”

پدربزرگم حاج اسماعیل می گویند که:

در شب حادثه نظام الدین و دکتر عباسی بعد از درس خواندن در منزل یکی از دوستانشان در راه عزیمت به منزل جلوی حسینیه ال علی(معروف به قصابان ) محله قلعه افرادی با ضرب چاقو او را به قتل میرسانند. وقتی به ما اطلاع دادند سر جنازه رسیدیم مادرم(زن پدری)  با دیدن پسرش که در خون خود غلتیده بود دچار جنون شده و به خون او چنگ زده و از خون او می خورد. در همان شب مظنونین را به اتاق مجدیون (دبستان مجدی فعلی) می برند و توسط خواجه رحیم مجدی بازجویی از انها بعمل می اید اما به خاطر اینکه اختلاف پیش نیاید بعد از ۲ ماه افراد را ازاد و از شکایت خود صرفنظر میکنند. او را در امامزاده رودبند در قطعه زمینی که ان زمان متعلق به خاندان مجدی بوده دفن می کنند. و نیز بیان می کنند که یکی دیگر از فجایع ان دوران به قتل رسیدن حسین بحتیئی(شیربرنجی) بوده است.

این تنها عکس موجود از ایشان می باشد.