بنی آدم اعضای یک پیکرند / که در آفرینش ز یک گوهرند. این همان بیتی است که بر سردر سازمان ملل حک شده است تا هنر ایران را به جهانیان بنمایاند و نمادی باشد برای صلح.

اول اردیبهشت روز بزرگداشت شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی است. با این شعر کوتاه، زیبا و تاثیر گذار نه تنها ایران که مردم دنیا بخصوص قشر نخبگان،‌ با سعدی و ایران بیشتر آشنا شده اند. امروزه بسیاری از ضرب المثل های زبان فارسی از شعرهای سعدی انتخاب شده و در ذهن ها نشسته است.

از «استاد سخن» و «شیخ اجل» آثار ماندگاری به جای مانده است که «گلستان» و «بوستان» سرآمد آنها است. علاقه به اندیشه های دینی باعث شد تا اخلاق در آثارش نمایان باشد و مردم از آثارش شیوه زندگی اخلاقی را بیاموزند.

سعدی در بوستان می گوید:

خدا کشتی آنجا که خواهد بَرَد وگر ناخدا جامه بر تن دَرَد

در گلستان نیز آمده است:

سه چیز پایدار نماند: مال بی تجارت وعلم بی بحث و ملک بی سیاست.

و سخن آخر:

تن آدمی شریف است به جان آدمیت

نه همین لباس زیباست نشان آدمیت

اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی

چه میان نقش دیوار و میان آدمیت

خور و خواب و خشم و شهوت شَغَب ست و جهل و ظلمت

حیَوان خبر ندارد ز جهان آدمیت

به حقیقت آدمی باش وگرنه مرغ باشد

که همین سخن بگوید به زبان آدمیت

مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی

که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت