هر گل سرخ که در باغچه خندد حالت روی تو دارد
آمدم حال تو را از در و دیوار بپرسم ای سفر کرده ی جاوید من ای مادر خوبم آمدم باز در این کلبه که با دولت اشکی هاله ی گرد غم از چهره هر پرده بِروبَم آمدم...
میم مثل مادر
تا رنج تحمل نکنی،گنج نبینی تا شب نرود صبح پدیدار نگردد. و اما مادر،کتابِ همیشه گشوده ی ایثار.دوست دارم تمام رنگ های دنیا را در دستانم بگیرم و در وصفت ...
